Ana vatanı İran olan kara dut (morus nigra), 10- 15 metre yüksekliğe erişebilen, kışın yapraklarını döken bir dut türüdür. Bol güneş alan, sulak arazilerde iyi gelişir. Kalp şeklindeki koyu yeşil yapraklarının alt ve üst kısımları tüylerle kaplıdır. Yapraklarının tüylü olmasından dolayı ipek böcekçiliğinde kullanılamayan dut türlerinden biridir.

Sıcaklık: Ilıman ve subtropik iklim koşullarında yetiştirilmeye uygun bir meyve olan karadut, sıcak ve bol güneş alan bölgelerde iyi gelişir. Deniz seviyesinden 1400 metre yüksekliğe kadar olan bölgelerde yetiştirilebilir. İdeal sıcaklık ihtiyacı 24- 28 derece arasındadır. Birçok meyve türünde olduğu gibi 5- 35 derece arasında gelişimi düzenli bir şekilde seyreder. Şiddetli geç donlara karşı dayanıklı değildir. Sürgünler en fazla – 20 dereceye kadar dayanabilir.

Yağış: Yıllık yağış miktarının 600- 2500 mm arasında olduğu bölgelerde yetiştirilebilir. Az yağış alan bölgelerde gelişimi istenen seviyede gerçekleşmez. Su ihtiyacı aşırı olmamakla birlikte, genellikle yetiştirildiği bahçe toprağının yapısına göre farklılık gösterir. İdeal olarak verimli topraklarda 10 günde bir, killi topraklardaysa 15 günde bir sulanır. %65- 80 arasında atmosfer nemine ihtiyaç duyar.

Toprak: Kara dut için en ideal topraklar tınlı, kumlu tınlı veya killi tınlı topraklardır. Ph seviyesi 6.5- 7, taban suyu yüzeye yakın olmayan, tuz içermeyen derin toprakları sever. Ancak kireçli ve kumlu, kurak topraklarda da yetiştirilebilir.